دویدن به دنبال باد
زیراین آسمان هیچ چیزتازه ائی وجودندارد.آنچه بوده بازهم خواهدبود،وآنچه شده بازهم خواهدشد.چیزی که نیست نمی توان ساخت وکج نهادرانمی توان به راه راست آورد.به قول سعدی :یکی ازوزراپسری کودن بود.پیش یکی ازدانشمندان فرستادکه مرین راتربیتی میکن مگرکه عاقل شود.روزگاری تعلیم کردش وموثرنبود.پیش پدرکس فرستادکه این عاقل نمی باشدومرادیوانه کرد.
خرعیسی گرش به مکه برند
چون بییایدهنوزخرباشد
فرق بین حکمت وحماقت ،دانش وجهالت چیست؟تنهافهمیدم که این نیزماننددویدن به دنبال باد است.
درست که حکمت مانندنور وجهل مانند تاریکی است وانسان حکیم بابصیرت است ولی عاقبت شماتحت سلطه ی جاهل واحمقیدکه ازآن گریزی نیست.انگارخداوندگذشته هارا بالباس جدیدی تکرارمی کند.
امام علی علیه السلام که درانتقادازاوضاع زمانه ی خودبسیار کم گفته است درخطبه ی شقشقیه (زبانه کشید وفرونشست) جمله ائی دارندکه به نظرمن وصف حکومتهائی است که به نام دین حکومت می کنند،البته این برداشت شخصی است وهرکسی می تواند باآن مخالفت کند.وآن جمله اینست:
یهرم فیهاالکبیر،ویشیب فیهاالصغیر،ویکدح فیها مومن حتی یلقی ربه .
شرایطی ایجاد می شودکه پیران را فرسوده جوانان راپیر ومردان با ایمان راتا واپسین دم زندگی که به ملاقات خدا میروندبه رنج کشیدن وامی دارد.
سهم مااززندگی چیست ؟ شماپاسخی دارید؟نگوئییدکه بایدامیدوار بود.
من ازامیدوارانم ولی واقع بین هم هستم .نمی توانم مثل آدمهای متوهم باشم که یک روز خلیج فارس راآسفالت می کنند،روزدیگر جدول زمانبندی ظهور رامنتشرمی کنند.روز دیگری بازی صف برنج وهلم جرا.سهم من وشما ازاین ایرانی بودن چیست؟
