شمشیردرمانی

روزی مرداعرابی وبادیه نشین درمسجدالنبی (ص)ازروی نادانی درحضورپیامبرویارانش ادرارکرد.رفتارخلاف ادب آن مردواکنش شدیدجمعی ازاصحاب رابرانگیخت.درلسان روایات تعابیرمختلفی ازرفتار اصحاب گزارش شده است ازجمله آمده است:

الف- (صاح به الناس) برسراوفریادزدند.ب-(قام علیه بعض الناس)عده ایئ برضداوقیام کردند.ج-(فاسرع الناس الیه) مردم به سوی اوهجوم بردند.د-(فقال بعضهم مه مه )بعضی ازاصحاب گفتنداورا متوقف کنید،اورامتوقف کنید.بعضی نیزدرتحلیل ماجراگفته اندکه جمعی ازاصحاب شمشیرهای خودراازغلاف بیرون کشیدند وبه اصطلاح می خواستندبه روش شمشیردرمانی مسئله راحل کنند.البته ازسپیده دم تاریخ اسلام تاامروز جریانات متطرف وتندرووافرادی بااخلاق خوارج منش بوده اندولی باوجودرفتارزننده مرداعرابی بعید است درآن صحنه کسی دست به قبضه ی شمشیر برده باشد ممکن است رفتار مرد اعرابی واکنش اصحاب را در حد توبیخ زبانی یا تنبیه شدیدتری برانگیخته باشد، ولی مطمئناً در حدّ شمشیرکشی و اقدام برای قتل فرد نبوده است. اما پیامبر (ص) که در مسجد حاضر بود رفتار دیگری داشت. ایشان جلوی حرکت و واکنش اصحاب را گرفتند و فرمودند: او را واگذارید و یک دلو آب در محلی که ادار کرده بپاشید. خداوند شما را امر کرده تا بر مردم آسان بگیرید و سختگیری نکنید. این نمونه از رفتار پیامبر می تواند مصداق رحمه للعالمین وعمل به توصیه ی خداوند در آیه " لوکنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک" اگر تو خشن و سنگدل باشی مردم از اطراف تو پراکنده می شدند باشد و نشانه ایی ازاینکه اسلام دین سمحه و سهله است و فقه واحکام آن آسان است.
در گزارش دیگری از این واقعه روایت شده است که پیامبر (ص) به طرف آن مرد رفت و فرمود: این خانه و مکان (مسجد) برای ذکر خدا و نماز ساخته شده است و باید از آلودگی دور نگاه داشته شود و پاکیزه باشد. بعد یک دلو آب خواست و روی آن محل پاشید. آن مرد اعرابی بعد از آنکه متوجه شد گفت: رسول الله (ص) بلند شده نزد من آمد. پدر و مادرم فدای او شود و من را توبیخ زبانی و جسمانی نکرد. این روش اقناعی و تربیتی حاکی ازآنست که هدف رسالت رشد انسانها است. دین برای تکمیل اخلاق است وگرنه شمشیرکشی و حذف و تخریب و هیاهو از هر کسی بر می آید.کارانبیااصلاح ،تربیت،رشدوبه فلاح رساندن انسانهااعم ازمذکرومونث است .