اصل و اماره در انتخابات ریاست جمهوری
برای رفع تردیدوتعیین تکلیف، راه ها و دلیلی هایی وجود دارند که بعضی از آنها مخترعات شرع و بیشتر آنها روش های عقلائی هستند. دو گروه از این دلائل 1ـ امارت 2ـ اصول هستند که حجت شرعی دارند.
الف ـ امارات جمع "اماره" است و به معنای علامت و نشانه است. آنها دلایلی هستند که نوعا کاشف از واقعند و وقتی حکم یا موضوعی مجهول باشد در جهت تعیین تکلیف راهگشا بوده و حجت شرعی است و شامل "اماره حکمی" و " اماره موضوعی" است.
ب ـ اصول، در اصول برخلاف امارات کشف و حکایتی وجود ندارد و حقیقت مجهول می ماند ولی می توانند کارگشای موقت باشند و مکلف را از حیرت و سرگردانی خارج سازند. اصول عملیه (استصحاب ـ احتیاط ـ تخییر و برائت )از این دسته اند و مانند امارات به دو قسمت حکمی و موضوعی تقسیم می شوند و درشبهه حکمیه و شبهه موضوعیه کاربرد دارند.
در خصوص انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر که در خرداد ماه 92 برگزار می شود اگر در موضوع و یا حکم آن شبهه ائی ایجاد شود با توجه به دو دلیل فوق الذکر چگونه باید موضع گیری کنیم ؟البته این نوع ورود به مسئله نمی تواند همه جنبه های آن را پوشش دهد.
ج ـ اصل یا اماره
بنابر اصل ،همانطور که اصل بر برائت افراد است تا اینکه خلاف آن ثابت شود. یا اصل بر حلیت و طهارت اشیاء است مگر خلاف آن ثابت شود. اصل بر انجام انتخابات و شرکت در آن است مگر خلاف آن ثابت شود. از باب " تکمله" اضافه می کنم هیچ اختراعی مفیدتر و راهگشاتر از سیستم انتخاباتی و تفکیک قوا و محدود کردن قدرت توسط بشر کشف نشده است. امابنابر امارات و نشانه ها این سوال وجود دارد ،آیا دعوت کنندگان به شرکت فراگیرمردم در انتخابات شرایط لازم و کافی برای تحقق آن فراهم ساخته اند.؟آیا در انتخابات پیش رو باید به اصل عمل کرد یا باید به اماره عمل کرد. اصل دفع شک و تحیر می کند ولی اماره واقع نماست.