زمانک بستان.. وعصرک أخضر
وذکراک ، عصفورمن القلب ینقر
ملأنا لک الأقداح ، یا من بحبه
سکرنا، کما الصوفی بالله یسکر
دخلت على تاریخنا ذات لیلة
فرائحة التاریخ مسک وعنبر
وکنت ، فکانت فی الحقول سنابل
وکانت عصافیر .. وکان صنوبر
لمست أمانینا فصارت جداولا
وأمطرتنا حبا ، ولا زلت تمطر
تأخرت عن وعد الهوى یا حبیبنا
وما کنت عن وعد الهوى تتأخر
سهدنا..وفکرنا.. وشاخت دموعنا
وشابت لیالینا ، وما کنت تحضر
تعاودنی ذکراک کل عشیة
ویورق فکر حین فیک أفک