خردمند و نادان در سیاست

در عالم سیاست زمانی می رسد که حاضرین در صحنه ناچار از اخذ مهمترین تصمیم هستند شاید که نتیجه ی آن پایان پرونده ی سیاسی فرد یا شروع دوباره ایی برای وی باشد. گردش ایام و دست به دست گشتن قدرت، سنت الهی است که در جامعه و میان مردم ساری و جاری است و گریزی از آن نیست " تلک الایام نداولها بین الناس"
زمانیکه صورت واقعه و حادثه آشکار شد جایگاه عاقل دوربین ودوراندیش و جاهل و غافل نزدیک بین یکی است تفاوت آنها قبل از وقوع حادثه و پیش از حدوث خطر و معاینه ی شر است. عاقل و خردمند کسی است که پیش از وقوع حادثه چگونگی آنرا بشناسد و در شروع کار پایان و عاقبت آنرا پیش بینی کند ولی غافل چنان غرق در روزمرگی هاست که به وقت هجوم حوادث اندیشه ها غیر مفید و تدبیرهایش بی اثر است. گفته اند « اول الفکر آخر العمل» ابتدا و شروع اندیشه پایان کار است و مرد خردمند مصداق آنست اما برای انسان غافل پایان کار ابتدای اندیشیدن است. سیاستمدار صاحب رای و خرد چنان مراقب احوال خود و اطرافیان و جامعه است که در همه اوقات شرایط  مسخر تدبیر و مدیریت او هستند و قبل ازشروع سونامی حوادث و گرداب مشکلات جای پای محکمی برای خود تدارک می بیند.
اگر قضای الهی بر استقرار بلا و مشکلات و گرفتاری ها باشد عاقل دچار وحشت و حیرت نمی شود و راه برون رفت و وجه تدبیر بر او پوشیده نیست ولی جاهل عاجز و بیچاره است که متردد و حیران است دچار پریشانی فکر و از حل مشکلات ناتوان است اوست که متوسل به تهمت و دروغ و متهم کردن دیگران می شود و منشاء مشکلات را به دشمنان فرضی نسبت می دهد حال آنکه بزرگترین دشمن آدمی هواهای نفسانی و سستی رای و بی خردی اوست تا جائیکه گفته اند: خود کرده را تدبیر نیست. پس قبل از هجوم حوادث و سیل بنیان کن مشکلات با یک بار بیل می توان طغیان  آب را از سرچشمه مهار کرد به شرطی که اهل اندیشه و صاحبان مروت و دانایان قوم  در مقام مشاورت به مدد او برآیند که اگر حوادث به مرزطغیان برسدوزلزله با سونامی همراه شود هیچ سدی مانع ویرانی و نابودی نمی شود و پرونده سیاستمدار جاهل بسته می شود.دربهارعربی تاکنون پرونده چند سیاستمدار مستبد  بسته شده است ؟