چند نکته پیرامون هفته ی وحدت

در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران هفته ای به نام وحدت وجود دارد که علاوه بر برگزاری جشن ، رهبران و مسئولین بر وحدت و همبستگی مذاهب در ایران تاکید می کنند . پیرامون آن چند نکته بیان می شود امید است مفید و سودمند واقع شود انشاء الله . -1 معمولاً منشاء ظاهری اختلافات چند چیز است ، الف – نژادی : فارس، عرب ، ترک ،بلوچ، کرد و ... ب- قبیله و قوم ج- مرزهای سیاسی جغرافیایی یا ملیت : ایرانی ، پاکستانی ، عراقی، مصری، اماراتی  و .... د- مذهب : سنی ، شیعه ، اباظی ، اسماعیلی ، علوی و ... اختلافات الف  و ب با تربیت صحیح اسلامی و رشد فرهنگی قابل دفع است . رسالت حل اختلاف مذهبی بر عهده ی علماء راستین مذاهب و همکاری مسلمین و مومنین است و به جز آنچه عوام و جاهلین می گویند یا دانایان وابسته که ماموریت ایجاد تفرقه و اختلاف و فتنه گری دارند اصل اختلاف بین سنی و شیعه در اصول و فروع کمتر از ده مورد است که قابل بحث و تحلیل است . یکی از راههای عملی اینست که جلو گروه اقلیتی که طعن بر خلفاء راشدین و زوجات پیامبر را تحسین می کنند گرفته شود و از رفتارهای تفرقه افکنانه جماعتی که ائمه ی شیعه و باورهای آنان را مورد حمله قرار می دهند ممانعت به عمل آید . نوشتن کتاب در دفاع از یزید و شمر بر علیه امام حسین (ع) که سرور جوانان اهل بهشت است یا اصرار بر اینکه شیعه به تحریف قرآن قائل است و امثال این موارد از جمله حرکتهای تفرقه افکنانه است . فتوای تکفیر و تفسیق و امثال آن تعطیل و از کاربرد خشونت بر علیه همدیگر جلوگیری شود . هیچ فقیه و مجتهد شیعی در رساله های عملیه ی خود توهین به خلفاء را جائز نشمرده تا چه برسد به آنکه آنرا تحسین کند، از طرفی اجماع علماء اهل سنت بر وجوب محبت و احترام به اهل بیت و ائمه گواهی می دهد . کشورهای کانادا و هند و امثال آن ، کشورهای چند فرهنگی و چند مذهبی است که مردم یاد می گیرند چطور به صورت مسالمت آمیز در کنار هم زندگی کنند و به عقاید همدیگر احترام بگذارند مطمئناً مردم مسلمان صاحب ارزش ها و اصول تربیتی دینی هستند که می تواند آنان را متمدن و مدرن تر از بقیه تربیت کند . 2 -اختلاف در مرزها و ملیتها، اختلافی است که سیاستمداران در کشورهای اسلامی مسئول رفع و دفع آن هستند ، وقتی کارها به دست سیاستمداران باشد باید منتظر هر حادثه ی ناگواری بود مگر سیاستمدارانی که کنترل درونی و بیرونی دارند و براساس آراء واقعی مردم حکومت می کنند . لذا از باب مقدمه ی واجب واجب است حل این مسئله نیازمند اصلاح حکومتها و شیوه ی زمامداری آنان است وگرنه برای منافع و مطامع پست دنیوی خود بی خردانه چه بسا نزاعها را به درگیری نظامی و استفاده ی ابزاری از دین و مذهب نیز بکشانند. حمله ی ددمنشانه ی صدام علیه انقلاب یک نمونه ی آنست . از طرفی 27 کشور اروپائی که قرنها در جنگ و نزاع دائمی بودند و مسبب اصلی شعله ورشدن دو جنگ جهانی اول و دوم هستند از خواسته ها و مرزهای ملی به نفع اروپایی واحد دست کشیده اند و حتی پول واحد به نام یورو دارند اگر آنها توانسته اند ماهم می توانیم اما مقدماتی دارد که امیدواریم جنبش مردم مسلمان تونس و مصر و بحرین و دیگر کشورها در کنار جمهوری اسلامی طلیعه ی آن باشد و روزی شاهد اتحادیه ای از کشورهای اسلامی باشیم که قوانین گمرگی و حتی پول واحد داشته باشند و مسافرت در آن با کارت شناسائی بدون گذرنامه و ویزا صورت گیرد . دانشگاهها و مراکز علمی و حوزه های علمیه نزدیکترین همکاریها داشته باشند و این موجب انباشت سرمایه و دانش و در نتیجه توسعه و پیشرفت و رفاه مسلمانان شود .