نردبان ملکوت ۸

نماز و توبه
در نماز دانشی است که ما را با مبداء و معاد پیوند می دهد. این نوع آگاهی با شناخت از جایگاه خویش به عنوان انسان شروع می شود. مقدمات نماز زمینه تفکر و اندیشه را برای ما فراهم می کند. علم به خداوند و اینکه رحمان و رحیم است، شایسته عبودیت و بندگی است و اوست که همه موجودات جهان را خلق کرده و تربیت نموده است و مثل و مانندی ندارد. علم به قیامت و روز آخر که در مالکیت مطلق خداست. راهبری به سوی آنچه راه راست و راه سعادت انساست. و پذیرفتن دانشها و علومی که برای انسان نافع و مفید است و این ابتدای تحول و تغییر در حالت و عمل و کیفیت زندگی نمازگزار است.امام صادق (ع) فرمود که توبه ریسمان خدا و وسیله عنایت او است و سزاوار است که بنده همیشه در حال توبه باشد، و هر دسته ای از بندگان توبه ای مخصوص به خود دارند. نماز نیز ریسمانی است که عبد را به معبود و مخلوق را به خالق پیوند می دهد، پس انسان در روز پنج بار به درگاه خداوند توبه می کند و برآنچه از ناپاکیها و ندانم کاریها، افراط و تفریطها و گناهان کوچک و بزرگ از او سر زده از خداوند عذرخواهی می کند. نماز فرصتی است تا نمازگزار در حالات و افعال خود بیندیشد. نماز جماعت علاوه بر آنکه فرصت عبادت شخصی را فراهم می کند، اندیشه و تفکر جمعی را در میان امت مسلمان فراهم می سازد. اجتماع مسلمین موجب همسویی دیدگاهها و سلیقه ها و زمینه ساز تبادل آراء و اندیشه هاست. نماز جماعت در راستای توبه جمعی است. توبه اجتماع از بی تفاوتی ها، بی اعتنایی به خردهای جمعی ودانشهاو دست آوردهای علمی بشر، گناهان کبیره ای که فقر و فحشا و فساد و ظلم را در جامعه بسط داده است. مانع رفاه و راحتی و امنیت عمومی شده است. خداوند از قوم یهود خواست تا در مقابل نافرمانی از دستورات او توبه کنند حتی همدیگر را به ضربه های تیغ و شمشیر همانند جراحان تنبیه کنند. این نافرمانی باعث شد تا چهل سال در بیابانهای صحرای سینا سرگردان شوند.نماز رودخانه ای است که ما هر روز جسم و جانمان را در آن می شوییم و خود را از آلودگیهای روحی و کج اندیشی ها و کج خلقی ها نجات می دهیم. از اینرو نماز توبه عملی بنده است. اعتراف زبانی و عملی او در پیشگاه الهی و نردبانی است که ما را به ملکوت می رساند.