نردبان ملکوت ۵

مادیت و معنویت
رابطه مادیت و معنویت همیشه ذهن انسانی را به خود مشغول ساخته است. آیا این ارتباط دو سویه است؟ تاثیر و تاثر متقابل است؟ آیا معنویت در ظرف مادیت متولد می شود؟ یا معنویت و مادیت دو جهان موازی هستند که هیچگاه به هم نمی رسند. جواب های فلسفی مد نظر ما نیست. سخن بر معرفت شناسی نیست. مباحث در حوزه اخلاق است. معنویت در خلأ شکل نمی گیرد و مادیت بستر رشد آنست. فرمود: «الدنیا مزرعه الاخره» دنیا مزرعه ی آخرت است. کسی که معاش و زندگی مادی مناسب و در شأن انسان نداشته باشد آخرت نیز نخواهد داشت.
خداوند فرمود: «الذی اطعمهم من جوع و آمنهم من خوف>>
وجود معنویت زندگی مادی و مشقات و مشکلات آنرا ساده و قابل تحمل تر می کند. نماز رابطه مادیت و معنویت را بالانس و متعادل می سازد. زمانی که نمازگزار در نماز قلبش با بدنش هماهنگ می شود موجب تعالی و علو درجات می شود. هماهنگی قلب و جسم مصداقی از هماهنگی و رابطه مادیت و معنویت است.
از امام باقر (ع) نقل است که: چه بسا که بنده نصف نمازش، و یا یک سوم، و یا یک چهارم، و یا یک پنجم از نمازش بالا می رود، و تنها آن قسمت مقبول پیشگاه خداوند تبارک و تعالی قرار می گیرد که با حضور قلب و توجه به او انجام شده باشد.
می توان نتیجه گرفت آرامش محصول هماهنگی در رابطه مادیت و معنوبت است.
در حوزه مادی، اقتصاد، بهداشت، امنیت و در حوزه معنوی، اخلاق، ارزش و مذهب قرار گرفته اند. نماز عبادتی است که بهداشت و اقتصاد، اخلاق و ارزش را در خود جای داده است. روایتی است که می گوید: نماز به منزله ستون دین است.
اگر قبول شد، بقیه اعمال هم قبول خواهد شد و اگر رد شد، بقیه هم رد خواهد گشت.
نماز صورت و سیرتی دارد که هماهنگی مادیت و معنویت را در خود متبلور ساخته است، چنین نمازی نردبان ملکوت انسان است.