خواب خلیفه

خواب و تعبیر و تفسیر آن جزء جدانشدنی از فرهنگ و باورهای انسانی است.

برای عده‌ای خواب ابزاری فرهنگی، سیاسی و عقیدتی است و عده‌ای با جستجو در خواب جواب از آینده می‌خواهند. در قرآن یوسف (ع) دانش تعبیر خواب دارد و در کتاب مقدس یهود، علاوه بر یوسف تعدادی از انبیاء بنی‌اسراییل از جمله دانیال صاحب چنین دانشی است. بنا بر گواهی هندوشاه در کتاب تجارب‌السلف، ناصر خلیفه‌ی بغداد دل در گرو عشق به "خلاطیه" دختر ارسلان بن سلیمان سلطان سلجوقی می‌بندد. دختر که برای گذاردن حج وارد بغداد شده بود شهرت زیباییش به خلیفه رسید و ناصر کسی را برای عقد وی فرستاد، دختر گفت: پدرم مرا به شوهر داده است، امیرالمؤمنین مهلت فرماید تا من از حج بازگردم و پیش پدر روم، طلاق از شوهر بستانم، آن‌گاه خلیفه کسی به پدرم فرستد، و مرا از او بخواهد.

ناصر برای دست‌یابی به او به حیله‌های مختلفی متوسل می‌شود. مردی که مدعی تکیه زدن بر جایگاه پیامبر و خلفای راشدین است خود بدنبال ناموس دیگران و مصادره اموال و قتل  و غارت است. تمدن عباسی بغداد چنین غوطه‌ور در مرداب فساد و تباهی است. خلیفه که این‌گونه است کارگزاران او در بلاد و شهرها چگونه باید باشند؟" الناس علی دین ملوکهم "مردم بر شیوه و دین پادشاهان خود هستند.

در کتاب تجارب السلف اثر هندوشاه آمده است که به خلیفه ناصر گفته شد که فقها، و طلبه‌ی علم که در مدرسه نظامیه می‌باشند همه روز به شرب خمر و لواط و زنا مشغولند!!! ناصر که زیباچهره بود با لباس مبدل وارد نظامیه شد تا خود به حقیقت پی ببرد و بر او معلوم شد که بیشتر اهل مدرسه به منهیات و افعال حرام مشغولند. به دارالعماره برگشت و دستور داد تا فقهاء و طلاب از نظامیه بیرون کنند و نظامیه بغداد را به طویله اسبان و استران و استراحتگاه سگان تبدیل کنند.

خلیفه‌ای که خود فاسد است، کارگزارانش غرق در منجلاب گناه هستند و مرکز فرهنگی و علمی او این‌چنین است چگونه می‌تواند الگوی مناسبی برای زیست مسلمانی باشد؟ خلفایی که فرزندان پیامبر (ص) و شیعیان آنان را در محبس و تبعید  و نظارت دائمی و انزوا و بایکوت اقتصادی قرار داده بودند، مدعی نیابت پیامبر و قوم و خویشی  او را نیز داشتند. دستگاه خلافت عباسی مانندسلف خودخلفائ اموی هیچ قرابتی با پیامبر و تعالیم او نداشتند اما نان دین می‌خوردند و به نام او حکومت می‌کردند.

ناصر که از موضع تند خود علیه نظامیه و پیامدهای آن آگاه است متوسل به "خواب" می‌شود.

خواب ابزاری سیاسی و عقیدتی است برای چاره‌سازی مشکلی که بی تدبیری  ایجاد کرده است. خلیفه شهرت می‌دهد که در خواب دیده است که بنیان‌گذار نظامیه‌ی بغداد از او برای بستن نظامیه نزد پیامبر شکایت کرده است، و بدین ترتیب بدون هیچ نوع اصلاحی نظامیه با همان وضعیت بازگشایی می‌شود و بار دیگر "خواب" به کمک "سیاست" می‌آید برای لحظه‌ای کوتاه گره‌گشایی می‌شود.اماخواب راه حل نیست. و بار دیگر و با آمدن  مغول طومار خلافت درهم پیچیده می‌شود. و با کمال تأسف دفع فاسد به افسد می‌شود.

بغداد زمانی دیگر نیز در عصر ما در سلطه صدام بود،‌ مجسمه استبداد وحشی حزبی بعثی که آن نیز دفع فاسد به افسد شد، اما امید است دوباره به آغوش اسلام بازگردد و استقلال و آزادی واقعی خود را جشن بگیرد، روزی که آخرین سرباز آمریکایی دجله و فرات را واگذارد؛ همان‌گونه که خرمشهر به دامان ایران بازگشت و سربازان عراقی آن‌را واگذاشتند، اما خرمشهر خونین‌شهر شد.ولی خواب خلیفه ی بعثی بغدادعلیه ایران تعبیرنشدوخردادماه حماسه ی ایرانیان شد.