تهاجم علیه همنوع

الف ـ رفتارهای خشن و انجام عملیات تخریبی فیزیکی و روانی علیه همدیگر و گسترش خشونت یا همان غریزه جنگجویی با همنوعان در انسان و حیوان مشترک است ولی از آنجا که به تعبیر علماء منطق انسان حیوان ناطق است و قدرت وتوانایی اندیشیدن دارد واصولاً حیوان متمدنی است که خود را تحت ضابطه و قانون و همچنین ارزشهاو باورهای دینی و مذهبی قرار می دهد می تواند غریزه جنگجوئی خود را کنترل کند و یا آنرا به شکل دیگری تغییر دهد که همان تصعید غرائز است با وجود این ما شاهد کشت و کشتار انسانها توسط همنوع خود تحت عناوین مختلف و متاسفانه مذهب و دین و خدا هستیم و بیشترین صحنه های کشتار و خشونت که در اخبار کانالهای تلویزیونی به نمایش گذاشته می  شود مربوط به خاورمیانه و مسلمانان است و با کمال شرمندگی باید اعتراف کرد که بسیاری از تروریستهای انتحاری و عوامل اصلی خونریزیها عده ای فریب خورده و متعصب افراطی هستند از زاویه دیگر رفتار عده ای از سیاست ورزان و اهل مطبوعات در ریختن آبروی رقیب زشت تر از ریختن خونهای عملیات انتحاری و ترور است اسلام با ترویسم تحت هر شرایطی مخالف است هیچ هدف مقدسی نمی تواند عملیات تروریستی را توجیه کند اگر ترور مجاز بود در صدر اسلام در جنگ قدرت می توانست یک راه حل باشد ولی هیچ امام معصومی و هیچ عالم برجسته ای فتوا به جواز ترور نداده است همانگونه که آبروی اشخاص و خون آنان  در یک سطح ارزشگذاری شده است و اگر بگوئیم آبروی افراد از خون آنان مهمتر است گزافه نیست پس چرا اینهمه آبروریزی ؟ چرا خونریزی های سفید آنهم بر روی کاغذهای چاپی ؟

ب ـ ماهیها وقتی همنوع خود را نمی یابند تعداد موارد گاز گرفتن غیر همنوع کاهش می یابد و اگر  تهاجم به غیر همنوع صورت می گیرد ارضاء غریزه ی تهاجم با گاز گرفتن ماهیهای غیر همنوع است .

زاغچه ها و غازها از حمله دسته جمعی به دشمن  شکارچی می خواهند .

زندگی را به دشمن تلخ کنند و او را بترسانند برای این کار  زاغچه ازروش تعقیب و حمله و غاز بیشتر از ایجاد سرو صدا و روبرو شدن شجاعانه استفاده می کند. نوعی دیگر از نزاع جنگ از روی ناچاری است انگیزه ی این جنگ ترس است اگر چه غریزه ترس  معمولاً به صورت میل به فرار ظاهر می شود اما وقتی دشمن بسیار نزدیک باشد که امکان فرار نباشد یا خانواده در معرض تهدید باشد حمله صورت می گیرد مثلاً غاز به هر موجودی که به جوجه هایش بیش از حد نزدیک شود حمله می برد .

اصولاً تهاجم در بین همه مهره داران هست ولی این نکته نیز مسلم است که دشمن صید کننده عامل تهدید کننده ای برای بقاء نوع نیست و آنچه واقعاً ادامه حیات یک نوع رابه خطر می اندازد نزاع و رقابت داخل نوعی است . در میان جانورانی که به صورت گروهی زندگی می کنند وجود رهبران سالخورده و با تجربه برای ادامه زندگی موثر است مثلاً در میان گوزنها دیده شده است که فرماندهی آنها بر عهده یک ماده گوزن پیر است که سالهاست دیگر وظائف مادری را کنار گذاشته و فقط به انجام وظایف اجتماعی پرداخته است پس رهبری گروه منحصر به افراد پیر مذکر گروه نیست . یادر جمع بوزینه ها رهبری گروه را معمولاً شورایی مرکب ازچند فرد مُسن به عهده دارد . این افراد سالخورده که هر کدام به تنهایی ازاعضاء جوان دسته ناتوانتر هستند به مدد همبستگی ناگسستنی با هم ناتوانی جسمی خودشان را جبران می کنند در یک گروه بوزینه که مورد بررسی قرار گرفته است .

یکی از سه عضو شورای رهبری یک نر پیر ضعیف و بی دندان بود و دو عضو دیگر هم کم و بیش دوران قدرت جوانی را پشت سر گذاشته  بودند .

یک بار که این دسته درصحرای بی درختی در معرض حمله شیر قرار گرفته بود ، افراد قوی حلقه هایی در اطراف اعضای ضعیفتر تشکیل دادند و همان نر پیر بی دندان از آنها جدا شد تا پیش برود و از محل شیر اطلاع پیدا کند . بعد همین نر پیر افراد دسته را از یک راه  انحرافی طولانی از خطر دور کرد و به ایمنی جنگل رسانید . در تمام این لحظات پر خطر اعضای گروه همه در حال فرمانبرداری محض بودند و هیچکدام حتی یک بار در قدرت رهبری آن موجود سالخورده تردید رو نداشتند .

اینها نمونه هایی از رفتار حیوانات بود آورده شده تا کمی در مورد آنها بینیدیشیم و مشابهت و مفارقتها را بیابیم.