سه چهره ستادانتخابی

الف ـ ستادهای انتخاباتی اجتماع گروهی از افرادند که وحدت آنها بر اساس اصول خاص پذیرفته شده است که با تلاشهای سیاسی تبلیغی خود به دنبال ارتقاء منافع ملی هستند.
در این تعریف اعضای ستادهای انتخاباتی خواسته هایی بلندتر از منافع فردی و شخصی و قومی دارند بنابر تحلیل آنها موفقیت نامزد انتخاباتی ستاد می تواند بستر مناسب برای تحقق اصول مشترک پذیرفته شده که در راستای هدفهای نامزد انتخاباتی است را فراهم سازد. در میان اعضای ستاد تفاهم  و گذشت وجود دارد همچنین رابطه عاقلانه ای بین منافع فردی، و منافع ملی وجود دارد از آنجا که هدف برای همه اعضا ستاد یکی است میزان خطا و اشتباه در تعیین استراتژی و تاکتیک نیز به حداقل می رسد. روش تصمیم گیریها اقناعی و مشورتی است و اگر هدف گزاریها صورت بگیرد همه خود را برای تحقق عملی آنها مسوول می دانند. همه برای یکی و یکی برای همه شعار اصلی چنین ستادی است.
ب ـ ستاد گروهی از اعضاء هستند که در عین اینکه با هم وحدت شکلی دارند به نوعی در تنازع رقابت آمیز برای کسب قدرت نیز هستند.
ستادهای انتخاباتی از این نوع وضعیتی دارند که بر مبنای اهداف سیاسی نامزد انتخاباتی شکل نمی گیرند بلکه هدفهای دیگری همچون خواسته های شخصی قدرت طلبانه یا فرصت طلبانه، خواسته های قومی و طائفه ای و امثال آن نیز در شکل گیری ستاد دخالت داشته است. مثلا ممکن است فردی در ستاد حضور داشته باشد که در رویای  رسیدن به مقام اجرایی یا نمایندگی مجلس و امثال آن است نگاه چنین شخصی به ستاد ابزاری است وی به جای تلاش صادقانه برای پیروزی نامزد ستاد به دنبال رتق و فتق مسائل شخصی خود در ظر ف ستاد است. اشخاص اینچنینی موجبات شکاف در درون صف واحد ستاد می شوند.
رفتار فرصت طلبانه کنش عاقلانه را به حاشیه خواهد برد لذا زمینه های عدم موفقیت و شکست پررنگ تر می شود یکی از آفتهای چنین شرایطی رواج آمار و ارقام کذب و غیرواقعی است.
ج ـ ستاد گروهی است که ابتدا در مرکز کشور تشکیل می شود و سازمان خود را تا مناطق مختلف گسترش می دهد تا بدینوسیله برای رقابتهای انتخاباتی آماده شود در چنین وضعیتی اولین مساله نحوه انتخاب اعضا ستاد و چینش نیروهاست تلاش اصلی صرف هماهنگیها در سطح منافع محلی و پیوند آن با منافع ملی و سازگاری تفاوتهای فرهنگی و زبانی و مذهبی می شود. ظرافتهای رفتاری همراه با گذشت و انعطاف نیازهای اساسی است تا ستادها شکل سازمانی منظمی پیدا کنند.
در وضعیت مشابه رشد خواسته های قومی یکی از آفتهای عمل گروهی در ستادهاست و اگر تضاد منافع قومی و طایفه ای پررنگ شود فضا برای رفتار ملی تنگ شده و مجال تبلیغاتی در هاله ای از نزاعها فرو می رود لذا آنچه در هر سه وضعیت نامبرده می تواند راهگشا شود ارائه برنامه مدون انتخاباتی از سوی نامزد ستاد است که مناسبترین راه حل برای جمع منافع فردی ـ محلی و ملی در یک بسته است.