انتظارات معقول

انتظارات معقول

احمد نفیسی

الف ـ‌ هر ایرانی واجد شرایط ،رای دارد و هر رای اثری و نظامهای سیاسی علی رغم تفاوتهای ظاهری، ناگریز از پذیرش واقعیات اجتماعی، حقایق جهانی و مطالبات سیاسی اند. پیدایش تقاضا برای توزیع قدرت سیاسی و طرح مطالبات جدید نیازمند ایجاد ظرفیتهای بیشتری در ساختار نظام است که با نوسازی می تواند محقق شود.

این ظرفیت سازی  سیاسی در خلاء ممکن نیست پذیرش و احترام به حقوق مردم همراه با مدارا و به رسمیت شناختن اختلافات و دیدگاههای متفاوت از جمله پیش زمینه های آن است و گسترش مشارکت و رقابت در حوزه سیاسی بر اساس شیوه های دموکراتیک منجر به استقرار نظام مردم سالار و توسعه سیاسی است.

در فصل سوم از قانون اساسی جمهوری اسلامی ماده نوزدهم آمده است: مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهند بود.

ب ـ یکی از عواملی که به تثبیت نظام مردم سالار در کشور کمک می کند اینست که هر ایرانی خود را صاحب حق رای دانسته و رای خود را در وضعیت موجود موثر بداند اما ممکن است در مسیر اعمال این حق موانعی شکل بگیرد از جمله : 1- احساس عدم تاثیرگذاری رای در نظام سیاسی، عده ای می گویند رای دادن ما تاثیری در وضعیت ندارد هر کس بیاید همین است که هست این نگاه منفی پیامدهای مخربی به همراه دارد اگر وضعیت برخلاف اینکه فکر می شود هیچ تفاوتی نمی کند بدتر شود جای گلایه ای نمی ماند از طرفی این نگاه القای حاکمیت تقدیر و سرنوشت بر زندگی ما و سلب اختیار از خود است. این اندیشه هر گونه تلاش را بی اثر می بیند و در واقع انسانها را اسیر دست و پا بسته سرنوشت می پندارد که منجر به انفعال و بی تحرکی می شود.

2ـ سیاسی شدن نهادهای مستقل و داور در یک نظام سیاسی نیزمی تواند موجبات یاس و دلسردی در میان مردم را فراهم سازد در هر نظام سیاسی نهادهایی وجود دارد که طبق نظام حقوقی می بایست در رقابتهای سیاسی و مجادلات اجتماعی کاملاً بی طرف باشند هر گاه این نهادها به نفع بخشی از جناحهای سیاسی در یک کشور وارد معادلات سیاسی شوند مردم به تاثیر انتخابات و فرآیند رای گیری بی اعتماد می شوند.

3ـ شعاری شدن فضای سیاسی کشور و عدم پایبندی نامزدهای انتخاباتی به شعار، و غیرعملی شدن آنها نیز می تواند بر احساس منفی مردم نسبت به عدم تاثیر نظام انتخاباتی یک کشور بیافزاید، مردم وقتی ببینند هر نامزدی هر نوع شعار جذاب در زمان انتخابات سر می دهد ولی در عمل هیچ تفاوتی در زندگی روزمره آنها پیش نمی آید مرز جدی و شوخی در عالم سیاست به هم می ریزد و سیاست که علم مدیریت صحیح زندگی است در نظر مردم به شعبده بازی و دستگاه دروغپردازی و عدم صداقت تبدیل می شود و در فرهنگ عامه مردم سیاست هم وزن لاقیدی می شود از اینروست که می گویند سیاست پدر و مادر ندارد.پس ارائه برنامه ازسوی نامزدهاوحرکت مطالبه محورامری ضروری است

ج ـ یکی از راههای جلوگیری از دلسردی و انفعال ،داشتن نگاه واقع بینانه به مسائل کشور است در این میان اشکال عمده در تصورات و انتظارات غیرمعقول است مثلاً وقتی فرد رای دهنده با احساس ایجاد تغییرات عمده رای می دهد ولی همه خواسته های خود را عملی نمی بیند فکر می کند فریب خورده است و به این نکته که بخشی از خواسته های وی عملی شده است توجه نمی کند در مرحله بعد در انتخابات شرکت نمی کند و رای نمی دهد ولی متوجه می شود وضعیت نسبت به گذشته بدتر شده است حالا متوجه می شود که نمی بایست از اشخاص انتظار معجزه داشت کمااینکه حل مشکلات نیازمند زمان است پس باید به این نتیجه برسد که باید در هر انتخاباتی انتظارات نسبی داشته باشد کمااینکه امکان خطا و اشتباه را نیز برای انتخاب شوندگان قائل شود . ولی در هر انتخاباتی مسیر اصلی را تشخیص دهدو به نمایندگان و نامزدهای جریانی رای دهد که کشور را در مسیر نوسازی و بهبود تدریجی اوضاع به پیش می برند شاید این نحوه نگاه همانست که به آن انتظارات معقول گفته می شود.

­