مومن و درایت
رفعت و بزرگی آدم بر مخلوقات به سبب فضیلت علم و
دانش است . " و علّم آدم الاسماء کلها ثم عرضهم علی الملائکة فقال انبئونی
باسماء هولاء ان کنتم صادقین "
مومن، عالم و عاقل و صاحب درایت است. بین ایمان و
علم و عقل رابطه مستقیم وجود دارد. این تصور که انسان در عین جهل و فقدان دانش می
تواند مومن باشد توهمی جاهلانه است. پندار ناصوابی که تا
حدی شیوع یافته و موجب کم ارج شدن دانش و علم در میان مسلمانان شده است. قرآن خاشع
ترین بنده ی خداوند را از صنف دانشمندان و علماء می داند" انما یخشی الله من عباده العلماء "
آیات فراوانی از قرآن درتشویق و تحریض مسلمانان
به تعلیم و تعلم و علم آموزی و تعقل و تدبر است. مسلمانی که به زیور
علم و عمل آراسته شده است بر پله ی ایمان پا نهاده است و دانش و عمل به دانسته ها
ایمان او را تعمیق می بخشد. یکی از ابعاد ایمان ستیز مومن با جهل و خرافه
است. ساحت ایمان می بایست از لوث توهم و نادانی و خرافه پاک شود. امام علی
(ع) می فرمایند: " العاقل یعمل بالدرایات و الجاهل یعمل بالروایات."
عاقل عمل کننده به درایات و جاهل عمل کننده به روایات و گفته هاست.
و در حدیث دیگری می فرمایند : " کونوا
درّائین و لاتکونوا روّائین"
شما از جمله کسانی باشید که اهل تعمق ود رایت
هستند و از کسانیکه فقط راوی گفتار هستند مباشید. درایت تلاش برای فهم و درک مطالب
و راه یافتن به کنه و باطن اشیاء و کشف حقیقت است اما روایت گفتار و حدیثی است که
به ظاهر کلام بسنده شده است. آنچه از جهل در اشکال متنوع آن که با خرافات ممزوج
است و چهره ی اسلام و زیست مسلمانی را تهدید می کند به دلیل رواج اندیشه ها ی ظاهر
گرائی در مسائل دینی است ،خصوصاً که منافع سیاسی گروه ها و احزاب و دسته جات مانع
بزرگی در مقابله ی نظام مند با این آفات است. آسیب شناسی تبلیغات و
مدیریت فرهنگی موضوع فوری همه ی دلسوزان حوزه ی دینی و مذهبی است و مومن که عقل
مجسم است نمی تواند نسبت به انجام منکرات فرهنگی و فراموشی معروفات ساکت باشد.