نردبان ملکوت 16

نماز ،ظاهر و باطن
یکی از شرایط نمازگزار طهارت و پاکی است. پاکی با غسل،وضو و در شرایطی تیمم محقق می شود ولی دامنه ی این حکم در مسئله ی نماز به جزئیات احکام نیز کشیده می شود تا جائیکه از آداب " قضای جاحت"نحوه ی تخلی،آداب ورود به مستراح یا همان توالت،دعاهای ماثور در این زمینه شروع می شود و به مسئله ی مسواک زدن،فضیلت و فوائد آن،عبرتها و دعاها و پاداش آن می رسیم.
طهارت حوزه ی لباس و پوشش نیز در بر می گیرد.مکان نمازگزار خصوصاً محل سجده باید مطهر و پاک باشد.غسل و وضو و تیمم شامل جزئیات فراوانی است از جمله دعا و تشریفات وارده که در کتابهای فقهی و ادعیه وارد شده است.اینهمه تشریفات واجب و مستحب،دعا و آداب ظاهری که رعایت آنها با توجه به جزئیات فراوان آن نیازمند توجه و صبر و علاقه است همه در جهت طهارت و پاکی ظاهری جسم مسلمان و مومن و نمازگزار است.آیا دینی که تا این حد وسواس گونه به جزئیات و ظرافتهای طهارت و پاکی ظاهری جسمانی باورمندان خود توجه دارد می تواند نسبت به اصلاح باطن اشخاص و تنظیم روابط انسانها بی توجه باشد .باورمندان به اسلام نباید مصداق " نومن ببعض و نکفر ببعض" باشند.آنچه به نفع خود می دانند بپذیرند و آنچه برخلاف دیدگاهها و یا منافع دنیوی آنهاست نادیده بگیرند. اسلام دینی است واحد که همه ی اجزاء آن می بایست مورد توجه قرار گیرد. نماز که اینهمه مقدمات مفصل دارد از جمله عباداتی است که ماکت کوچکی از خود دین است که مادیت و معنویت، مقدمه و نتیجه، ایجاز و تفصیل را با هم دارد و چنین نمازی نردبان ِ ملکوت ِ مومن است.