سرقت انقلاب ـ غارت ملت

وقتی در دهه ی 50 میلادی افسران آزاد مصر به رهبری جمال عبدالناصر قدرت را در مصر به دست گرفتند، معترف بودند که متاثر از حرکت مردم ایران در نهضت ملی کردن نفت هستند.حالا در دهه ی دوم قرن 21 میلادی بار دیگر شاهد تاثیر پذیری مردم مصر از ملت ایران هستیم. آنچه در این نیم قرن گذشته است، مشابهت های رویدادها در خاورمیانه است. دیکتاتورها از هم آموخته اند و آزاده گان مردم محور نیز تجربیات مشترکی داشته اند.محمدحسنین هیکل در کتابی تحت عنوان «خریف الغضب» پاییز خشم به تحلیل روانشناختی دیکتاتور انور سادات می پردازد و اینکه چگونه انقلاب یک ملت به سرقت رفت. این کتاب که به فارسی ترجمه شده است خواندنی است.مردم مصر بار دیگر تحسین جهانیان را برانگیخت، نیل خروشان شده و مردم از خاکستر تحقیر و روابط غیرانسانی یک جامعه ی استبداد زده عبور کرده اند، هویت خود را باز یافته اند. همانطور که در نوشته های قبلی گفته شد حالا همه چیز به مردم خصوصاً جوانان مصری برمی گردد.سناریوهای نظام مصر علیه خیزش مردم، بازی در میدان مردم و احزاب و سیاستمداران است تا با ایجاد تفرقه در صفوف مردم و برخورد نمایشی قضایی با بعضی عوامل رژیم از جمله چند وزیر و وکیل و مسدود کردن حسابهای مالی آنها و ایجاد وحشت و ترس بین مردم با حمله ی دسته های چماقدار، لباس شخصی شترسوار معروف به «البلطجیه» و تبلیغ استقرار فضای ناامنی و مدل عراقی در مصر، مردم را خسته و گام به گام آنها را وادار به عقب نشینی کند. آنچه امروز در مصر جریان دارد نه آنگونه که عده ای تضاد مدرنیته و سنت نامیده اند می باشد و نه مردم خواهان استقرار مدلهای بنیادگرایانه ی افراطی دینی هستند. مردم در حوزه ی تضاد طبقات محروم و گروه نخبه ی چپاولگر دولتی راهی به سوی عدالت اجتماعی می جویند. مصر احساس کرده است به یغما رفته است و حالا باید غارت ملت متوقف شود. براساس گزارش سازمان توسعه  ی انسانی وابسته به سازمان ملل متحد در سال 2007 میلادی در سفره 2/51 درصد از مردم مصر گوشت و ماهی وجود ندارد. 33 درصد مردم قادر به خرید میوه نیستند. 8/58 درصد مردم دو وعده در روز غذا می خورند. 61 درصد از فقرا باقلا و عدس تنها غذای آنهاست. بیش از یک میلیون نفر در قبرستانها زندگی می کنند. فساد، فحشا، ناامنی، بیکاری و پیامدهای آن از حد تصور خارج است.کشوری که در زمان ناصر بدهی خارجی نداشته است حالا 49 میلیارد دلار بدهی خارجی دارد. تصور کنید چگونه یک ملت توسط آل مبارک و اعوان و انصار و حزب حاکم غارت شده است.بنابر گزارش روزنامه الاهرام مصری و تحقیقات بخش اقتصادی دفتر مطالعات سیاسی و استراتژیک آن موسسه و روزنامه های گاردین، شبکه ی ای بی سی و الجزیره ثروت خاندان مبارک شامل پدر و همسر و دو فرزند 50 میلیارد دلار آمریکایی معادل 275 میلیارد جنیه مصری است. ثروت نقدی مبارک در بانک های اروپایی در سال 2001 میلادی 10 میلیارد دلار و هم اکنون حدود 15 میلیارد دلار است.سوزان مبارک همسر وی بین 3 الی 5 میلیارد ثروت نقدی و چندین خانه و مستغلات در پایتخت های اروپایی و شهر دبی دارد.جانشین مبارک که تاج خود را از دست رفته می بیند ثروتی در حدود 17 میلیارد دلار دارد. و فرزند دیگر مبارک ثروت 8 میلیارد دلاری به همراه دو هواپیمای خصوصی و یک کشتی تفریحی شاهانه دارد که قیمت یکی از آنها حدود 60 میلیون یورو است.چگونه فرزند یک کشاورز فقیر که افسر نیروی هوایی مصر بوده سپس به فرماندهی این نیرو رسیده و معاون رییس جمهور شده است و باحقوقی 1000 جنیه یا پوند مصری حدوداً کمتر از 200 دلار آمریکایی در ماه به چنین ثروت هنگفتی دست یافته ست.بنابر مطالعات دقیق موسسه اقتصادی روزنامه ی معتبر الاهرام از زمان ریاست جمهوری مبارک در سال 1981 تاکنون در بهترین وضعیت بر اساس قانون کار کشور مصر در صورتی که مبارک حقوق و همه ی مزایای مالی پست ریاست جمهوری که ماهانه تقریباً 4750 پوند مصری بوده در تمام 30 سال ریاست خود که 360 ماه است پس انداز کرده باشد و یک فلس از آن و یک سنت از آن خرج نکرده باشد ثروت او باید 000/710/1 پوند مصری در حدود 300 هزار دلار معادل 300 میلیون تومان خودمان باشد، پس ثروت بالای 50 میلیارد دلار از کجا آمده است؟ خدا رحمت کند قانون از کجا آوردی؟ سادات با اجرای سیاست درهای باز و مبارک با اجرای نسخه ی سیاست تعدیل اقتصادی توصیه ی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، اقتصاد ملی مصر را نابود و آنرا تبدیل به زائده ی اقتصاد انگلی سرمایه داری جهانی ساخت و نتیجه ی آن فقر، خشونت، تنفر و انفجار کنونی است.فقر و تضاد طبقاتی و استبداد و سرکوب و تحقیر و نادیده گرفتن مردم، تقلب د رانتخابات مجلس در سال 2010 میلادی از جمله عوامل این خیزش است. حالا مردم می خواهند انقلاب به سرقت رفته ی خود را باقرائت جدیدپس بگیرند و بر غارت و چپاول نقطه ی پایانی بگذارند.
«ولا تحسبن الله غافلا عما یعمل الظالمون»