نردبان ملکوت۱۰

نماز وصراط
برای انسان مومن شرایطی پیش می آید که امکان انجام خیر از او سلب می شود. در دعای کمیل است که از خداوند می خواهیم که گناهان ما را که موجب تغییر نعمت و نزول بلا و محبوس شدن دعاست ببخشاید. بعضی رویدادها در زندگی انسان ظاهر نازیبا و زشت و مکروهی دارد اما باطن آن منفعت و خیر است. در روایت هست که مومنین گاهی دچار لغزش و اشتباه می شوند تا از عُجب و خودپسندی که گناه آن به مراتب بیشتر از آن لغزش است در امان بمانند. گناه ،صغیره و کبیره ندارد،هر گناهی به معنای مخالفت با فرامین الهی و حریم شکنی است. از نگاه تاثیر ویرانگرانه ،گناه دارای مراتب است.
متاسفانه گناهان عظیمی هست که اساس شخصیت انسانی را تخریب و موجب مسخ آدمی می شود و آنرا ساده می انگاریم ،در مقابل گناهانی هستند که متاثر از فرهنگ رایج زشت جلوه می کند و ما از آن پرهیز می کنیم. برای مثال در میان بیماریهای جسمی «دیابت» مرضی بدون درد و علائم در ابتدای شروع بیماری است و به آن مرگ خاموش گفته می شود اما سرماخوردگی بیماری غیر کشنده ای است که با مراقبت و استراحت و تغذیه مناسب قابل درمان است اما ما برای درمان آن به پزشک متخصص مراجعه می کنیم ولی دیابت مورد بی توجهی قرار می گیرد تا جائیکه چشم، کلیه و قلب را از کار می اندازد . گناهان عظیمی چون دروغ،غیبت، تهمت ،حسد ،کبر و خودخواهی ،خیانت در امانت، عدم رعایت حقوق مشترک زناشویی ،عدم رعایت حقوق شهروندان و ریا و شرک و امثال آن که بنیان انسانیت را تخریب می کند درنظر عده ایی کوچک و بی مقدار است ولی بعضی از گناهان از آنجا که با فرهنگ رایج یا سیاستهای تبلیغی مخالف است مهم جلوه می کند. در نماز در سوره حمد از خداوند می خواهیم تا ما را به راه راست هدایت کند. راه راست،راهی است که خیر و سعادت مومن برای او نافع تر و کار ساز تر باشد و در هر لحظه و شرایط می تواند متفاوت باشد . اگر برای این سوال که در هر شرایطی چه کاری نافع تر است پاسخ مناسب داشته باشیم، خداوند ما را به آن هدایت می کند و از آنجا که آن کار و کنش یا واکنش با تامل و هزینه و سختی همراه است به این نتیجه می رسیم که صراط از شمشیر تیز تر است . اگر توفیق الهی رفیق راه ما در اقامه ی نماز شود آن نماز پُلی است که ما را به ملکوت می رساند.