آب و نماز
خداوند آب را از آسمان
نازل کرد که پاک و پاک کننده است. از آب هر چیز زنده است. صفا و پاکی و
برکت آب، نعمتی است که خداوند به ما دستور داده است تا نجاسات و ناپاکی ها
را با آن تمیز و طاهر گردانیم.
آب با هر چه در آمیزد ناپاکیهای آن را
از بین می برد و مومن نیز مثل آب است. مومن و مسلمان منبع خیر و برکت و
پاکی است در هر جمعی حاضر شود همانند آبی که از آسمان نازل می شود و
آلودگیهای هوا و زمین را می شوید و موجب سبزی و خرمی و شکوفائی و رشد دانه
ها و گیاهان است، مومن نیز در هر جمعی باید سبز باشد و موجب سبزی و طراوت
و تازگی جمع گردد.
مسلمان نماز را با آب شروع می کند با آب وضو می
گیرد، نجاسات را از خود دور می کند. لباس نمازگزار و مکان نماز و سجده نیز
باید پاک باشد.
اگر لباس ظاهری نمازگزار با آب پاک می شود، تقوی لباس
دل است که ناپاکی های درون ما را تطهیر می کند. تقوی، حسد و کینه، حقد و
بغض را از ما دور می کند. ما را از کژی و انحرافات اخلاقی دور می سازد و
دل ما را چون آیینه صیقل می دهد تا در هنگام نماز نور الهی در آن تابیدن
بگیرد.
امام صادق (ع) فرمود: «با یقین و تقوی قلبت را پاکیزه ساز»
آب
بسیار انعطاف پذیر است، بی رنگ است و مومن نیز می بایست به جز رنگ الهی
رنگ دیگری نداشته باشد. در زندگی شخصی و اجتماعی خود انعطاف پذیر باشد.
پیامبر اسلام عطر رحمت و برادری و مساوات را در جهان پراکنده و هر کس که
این عطر به مشامش رسیده او را الگو و مقتدای خود قرار داده تا او نیز صاحب
اخلاق کریمانه و دارای روش عفو و اغماض و گذشت و اهل مشورت باشد. نماز
رودخانه ائی است که ما پنج بار در روز جان و جسم خود را در آن می شوئیم و
خود را به رایحه دل انگیز معنی و معرفت عطر آگین می کنیم و همه اینها با
آّب شروع می شود و آب نردبان ما به سوی ملکوت است.