نردبان ملکوت 3

حقیقت نماز
خداوند می فرماید: (اقم الصلوه لذکری) نماز را به خاطر یاد من به پا دار. اقامه و به پا داشتن نماز با حقیقت و روح نماز متناسب است برپاداشتن نماز یعنی اینکه فقط در بند اعمال و اذکار ظاهری نماز نباشیم. نماز یادآور خداوند است.
>ان الصلوه تنهی عن الفحشا و المنکر>) بدرستی که نماز از زشتی ها و منکرات بازدارنده است} پس یکی از جنبه های حقیقت نماز، جنبه تاثیر گذاری آن در جلوگیری از فحشا و منکرات است. این آیه ما را به فکر و تدبر در اعمال و رفتار خود به عنوان مسلمان نمازگزار می اندازد چگونه ممکن است که فردی نمازگزار باشد اما دروغ بگوید، خلف وعده کند، به وعده های خود جامعه عمل نپوشاند، حق دیگران را نادیده بگیرد، طماع و اهل دنیا و ظالم و ستمگر باشد اگر چنین است نماز او روح و حقیقت نداشته و انجام اعمالی ظاهری بوده است. در روایتی از معصوم (ع آمده است که: نماز به مانند ستون دین است، اگر نزد خداوند مقبول شود، اعمال دیگر نیز مورد قبول  واقع خواهد شد و اگر رد شود بقیه نیز رد خواهد شد. اینها حکایت از آن دارد که نماز فقط به جا آوردن اعمال ظاهری و بیان ازظواهر کار نیست بلکه باید نماز روح داشه باشد. نماز باید در زندگی فردی و اجتماعی نمازگزار چنان تاثیری داشته باشد که جامعه نمازگزار را متمایز کند. مردم ،نمازگزار را نشان دهند و بگویند این فرد نمازگزار است، امین است، دروغ نمی گوید، حافظ حقوق مردم است، دارای اخلاق نیکوست، متواضع  و فروتن است در روایتی هست که : خداوند در نزد هر جزئی از اجزا و افعال و اذکار نماز بنده ی مومن خود است. لازم است که مسلمان مومن نماز خود را با حضور قلب و توجه و فهمیدن معانی افعال واوراد و اذکار آن به جا آورد، در این وضعیت نماز نردبان ما به سوی ملکوت است.